राहुल भने पलङमा अडेस लगाएर किताब पढ्दै थियो। उसले किताब राख्यो र सन्ध्यालाई हेर्‍यो। "के सोच्दै छौ?" उसले नरम स्वरमा सोध्यो।

सन्ध्याले हल्का मुस्कान मात्र गरिन्। राहुल अलि नजिकै आयो। उसको हात सन्ध्याको काँधमा पुग्यो। सन्ध्याले उसको हात समातिन्, बलियोसँग।

"म कहिलेकाहीँ सोच्छु, इच्छा र चाहनाको सीमा के हुन्छ?" सन्ध्याले भनिन्।

राहुल को अनुहारमा मुस्कान देखियो । "सीमा त समाजले तोक्छ, तर चाहना त शरीर र मनले बनाउँछ, हैन र?"

सन्ध्याले राहुलको आँखामा आँखा जुधाइन्। शरीरको तातोले माहोल तात्न थाल्यो। बाहिर शीतल रात थियो, तर कोठाभित्र चाहनाका लहरहरू बगिरहेका थिए।

राहुलले बिस्तारै सन्ध्याको हात समातेर आफ्नो छातीमा राख्यो। "कहिलेकाहीँ शरीरले भन्दा मनले बढी चाहन्छ," उसले बिस्तारै भन्यो।

सन्ध्याले आँखा चिम्म गरिन्। उनीहरूबीचको दुरी मेटिँदै गयो, र चाहनाले नयाँ अध्याय कोर्‍यो।